Dag 15

Toegekomen op de camping van Locquemeau om 18.30 u. Redelijk uitgeput. Gisterenavond in het voetbalcafé nog blijven hangen. Niet mijn fout natuurlijk! Wel die van Loic, een gepensioneerde visser, die alle wereldzeeën had bevaren. Na het voetbal bood hij me nog een pint aan en uit beleefdheid aanvaarde ik die ook. Achteraf volgden nog meerdere pinten... . Ik vond zonder problemen de weg naar de camping terug en sliep als een roosje. Wel niet zo lang. Nu het relaas van de tocht. Dus op zoeken naar de schipper die de overzet doet. Eerst tentje afbreken in de miezel. Door de wind en het opkomend tij was er veel nattigheid. Maar regen of geen regen, de plicht roept! Ingepakt tegen de nattigheid en vertrokken. Bij het begin van de baai van de Rivière de Lannion, waar die boot zogezegd zorgt voor de overzet was niets te bekennen. Ik sprak daar iemand aan en vroeg waar ik moest zijn. Hij vertelde me dat er inderdaad indertijd iemand zorgde voor de "overzet", maar enkel bij hoog water. Maar dat is jaren geleden. Die man deed dat zonder enige vergunning of verzekering en werd gedwongen te stoppen met zijn activiteiten. Dus "à pied" verder naar Lannion, wetende dat je terug moet keren langs de andere kant van de rivier. Maar niks aan te doen, al moet ik zeggen dat beide oevers totaal verschillend waren op gebied van parcours. Uiteindelijk doorgestapt tot de 1- ste camping op het parcours in Locquemeau. Tentje gezet. Niet met volle goesting na 37 km stappen, maar ja. Na het douchke terug genoeg energie om wat rond te stappen op zoeken naar WIFI. Aber nergens te vinden, niet op camping, niet in café aan haven, niet in café in dorp. Dus terug naar de camping voor de finale van de voetbal. Het was net rust toen ik toekwam en ging me nog effe afkappen in de tentje. Helaas in slaap gevallen en dus niks gezien. Straks het verslag van vandaag. Eerst iets eten.