Dag 17

Het nadeel van gemeenschappelijke slaapkamers is dat er wel altijd een vroege vogel bij is die voor dag en dauw wil vertrekken. Ook in deze prachtige albergue was dat niet anders. Om 6.00 u was hij al aan het inpakken. In alle stilte. Zo dacht hij toch! Maar ik heb niet veel nodig om wakker te worden, zelfs na «'t schaap is de preut af» van gisteren. Uiteindelijk ben ik als 2-de opgestaan iets voor de zevenen. Gisterenavond, bij het drinken van een glaasje wijn vóór het slapengaan, kwam ene Patrice bij mij zitten. Ik had ze één van de vorige dagen al eens tegen het lijf gelopen. De 59-jarige Amerikaanse had 2 jaar geleden de Camino Frances gelopen. Volgens haar is de Camino del Norte zeker dubbel zo zwaar. Ik kon dat wel niet bevestigen, maar dat het enorm zwaar is heb ik al goed aan lijf en leden gevoeld! Volgens de gastvrouw in de albergue van Llanes was er geen albergue meer in Ribadesella. Ze was zo vriendelijk voor mij een reservatie te doen in die van Cuerres. Wat vriendelijk toch! Wellicht was het uit compassie! Dus iets vóór 8.00 u op pad voor dag 17. Eerst afzakken naar hzt centrum van Llanes en dan het kustpad opzoeken. Dit kustpad loopt langs Poo de Llanes langs een prachtig strand en verder langs een mogelijk nog mooier strand. Dat van Celorio. Daarna weer wat klimwerk tot Niembro om dan via de ruïnes van een oud klooster Naves te bereiken. En dan was het weer ongeveer een spoorlijntje volgen tot de eindbestemming van vandaag. Een kort etappeke van 21,4 km. Maar dat mag ook wel eens! 'k Zit hier wel echt in het hol van Pluto. Maar wel met een restaurantje. Voor de rest niks. Ik heb net pikante mosselen met brood binnengespeeld, al moet ik zeggen dat ze in Spanje geen mosselen kunnen klaarmaken. En nu naar mijn 100% ecologische albergue want die opent binnen een half uurtje. 't Is nu 17.00 u. Ik heb ondertussen een goedkoop hotelleke in Colunga kunnen vastleggen. Dus alweer een zorgeloze stapdag morgen. Ik schat een 25 km. De juiste afstand hoor je morgen wel. Tot dan.