Dag 5

Vanmorgen om 5.30 u uit de veren. Vroeg begonnen is half gewonnen, niet? En de dagelijkse geplogenheden, als daar zijn kakske, poezewasje, afbreken, inpakken, iets tussen de kiezen steken, ... . Om 7.15 u op de fiets voor hopelijk een ritje van 75 km, toch volgens de routeplanner van Routeyou. Een aangename fietstemperatuur, want de zon zat wat verscholen achter de wolken. En zo heb ik het gaarne! Maar eerst het verhaal van gisterenavond. Honger als ik had en goesting voor iets Oosters gaf Google me een goede hint. 't Was wel effe zoeken, maar "t loonde de moeite. De Thaise opdienster wees me een tafeltje op het terras aan. En ... aan het tafeltje naast mij hoorde ik Hollands praten. Waarom moet dit toch, dacht ik bij mezelf. Maar Marjan en Jan vielen opperbest mee. Het was hun laatste dag fietsen in Frankrijk. Zij vertrokken, als ik me goed herinner in Anger. Na 't eten naar m'n huisje, zijnde het tentje, en dodo. Om 9.30 u had in vanmorgen 29 km afgehaspeld. En er was weer zo'n verschrikkelijke brug bij: le Pont de Rochefort. En deze keer zonder wegwerkzaamheden. Wel niet zo steil als die van Saint-Nazaire, maar met naast jou zoevende auto's toch niet zo leuk. Rond den 1-en begon het stillekes te regenen en iets later was het prijs. Het kletterde en regende pijpestelen (of is het pijpenstelen?). Nergens iets te bespeuren om te schuilen buiten een paar bomen. Maar na enige tijd kan je beter weg van onder de bomen... . En dan nog eens een klotebrug! En deze heb in zowel bergop als bergaf te voet gedaan. Een krachtige zijwind smeet je gewoon van de fietszone van zo'n 80 cm. En ik was niet alleen de sukkelaar. Coureurs in de mooiste outfit stapten het traject, maar dan wel op minder gemakkelijk schoeisel dan ik. Rond kwart over 3 had ik er 79 opzitten, waarvan 25 in de pletsende regen. Een beetje versteven van de koude en met echt ouwmekeshanden stopte ik op een overdekt terrasje. Een glaasje rosé met een bordje tapas van kaas in afwachting van iets minder slecht weer. Er kwam een 2-de glaasje rosé aan te pas. En dan en route. Royan zou mooi zijn om te stoppen. Een 20 km wist de cafébaas me te vertellen. Fransen hebben toch absoluut geen idee van afstanden. Na 118 km kwam ik in Royan aan. Direct op zoek naar een hotelleke om alles te laten drogen. Op de toeristische dienst vonden ze nog maar 1 kamer vrij. Family Golf Hotel aan de kustlijn. Een pracht van een kamer met prachtige badkamer en terras van 4 op 5 m. Een bed waarin je gemakkelijk 3 of 4 mensen te slapen kan leggen. En morgenvroeg ontbijtbuffet. Wat ben ik blij dat het regende vandaag! Ik moest ook nog op zoek naar mondvoorraad voor morgen en overmorgen. Want met het WE van Pentecôte is alles gesloten. De madam van 't hotel wist te vertellen dat er in de buurt een Carrefour City open was tot 20.30 u. Dus naar daar en dan iets gaan eten. Wasakoekjes, Leerdammer, ananassap, pistachenootjes en granny's. Onderweg ook binnengesprongen bij een apotheker voor "de poep". Een zalfje en minipilletjes zou de oplossing brengen. En dan terug naar het hotel om de inkopen af te leggen. En toen liep ik hopeloos verloren. Om 22 u pas gearriveerd en dus te laat voor een eethuisje. En nu zit ik dus te knabbelen aan nootjes, granny's wasa's en leerdammer. Ik laat nog wel iets over voor morgen. En 'k zal ook wel wat meejatten van het ontbijtbuffet. En santé, want ik had ook een flesje Listel mee van de Carrefour. Morgen een rustig dagje met de bac naar de overkant van het estuarium van de Gironde en een korte rit naar een campingske aldaar. En 'k mag natuurlijk ook niet overdrijven in de kilometers. Vóór 11 juni mag ik thuis niet binnen (grapje). En misschien regent het weer... . Sloppel!