Dag 14
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Mark De Boodt
21 Augustus 2019 | Spanje, Santillana
Tweede poging! Wat ik intikte was plots weer verdwenen. Dus hopelijk nu de goede keer en af en toe opslaan is de boodschap. Dus een verslag in brokjes.
Om 8.30 u aan de start. Uiteraard eerst wat kilometers door de stad. Santander is natuurlijk ook niet klein! Voor mij liep een groepje stappers met rugzakken en stokken: dus zeker ook pelgrims. Ik zag ze een andere weg nemen dan ik dacht te nemen. Dus m'n boekje en m'n GPS raadplegen en
volgens mij liepen ze fout. Terwijl ik stond na te kijken passeerde me een trio dat dezelfde (volgens mij foute) weg nam. Ik sprak ze aan, gelukkig Australiërs, en we vergeleken onze kaarten. Hun kaart was recent, mijn boekje van 2014, en dat was verschillend. Zij volgden min of meer een spoorlijn naar wie weet waar. In mijn boekje was dat ook zo maar dan effenaf zigzaggend. Dus sowieso winst in afstand. Ik liep met hen mee tot ik niet meer kon. Wat wil je: twintigers met een gepensioneerde! Ik voelde me plots geen 20 meer! Tot ergens in Barreda liep het pad min of meer naast 't spoor. En dan richting NW. Ik passeerde in de tot daar mooie natuur plots industrie met een vestiging van Solvay. Vuile damp tegen een staalblauwe hemel. En eigenaardig genoeg geen stank. Of zat de wind goed? En verder nog eens omhoog tot om en bij de 100 m (met regelmatig een stop om vocht binnen te nemen, en 't moet daarom geen water zijn) om dan uiteraard af te zakken naar het eindpunt Santillana del Mar. De laatste kilometers zag ik regelmatig wegwijzers en aanduidingen staat met «Posada met nog iets achter. Dat zijn o.a. overnachtingsplaatsen. Ik heb het ook moeten opzoeken zelle! De laatste kilometer voor de eindstop stapte ik overal binnen met de vraag of er plaats was. Telkens was het antwoord «completo»! En nu hoor je me misschien al afkomen: buiten slapen. Nee hoor. In 't dorp ( of is het stad) vertelde de dame van één of andere posada dat zij geen plaats meer had, maar haar vriendin wel. En nu zit ik hier, met veel horten en stoten dit verslag in te tikken. In Posada Revolga. Ik heb inmiddels gezien dat er van hier een bus rijdt naar de volgende etappestop. Leuk! Ik heb meteen een 2-de nachtje geboekt! Morgen dus te voet én zonder rugzak tot San Vincente de la Barquera en met de bus terug. Ik zal gerust kunnen slapen! En wat die kortere afstand betreft: op m'n GPS staat 34,2 km. Volgens m'n boekje 38,5 km. De Australiërs hebben gewonnen. Als ik ze nog eens tegen kom betaal ik ze een pint! En voor nu: sloppel!
Om 8.30 u aan de start. Uiteraard eerst wat kilometers door de stad. Santander is natuurlijk ook niet klein! Voor mij liep een groepje stappers met rugzakken en stokken: dus zeker ook pelgrims. Ik zag ze een andere weg nemen dan ik dacht te nemen. Dus m'n boekje en m'n GPS raadplegen en
volgens mij liepen ze fout. Terwijl ik stond na te kijken passeerde me een trio dat dezelfde (volgens mij foute) weg nam. Ik sprak ze aan, gelukkig Australiërs, en we vergeleken onze kaarten. Hun kaart was recent, mijn boekje van 2014, en dat was verschillend. Zij volgden min of meer een spoorlijn naar wie weet waar. In mijn boekje was dat ook zo maar dan effenaf zigzaggend. Dus sowieso winst in afstand. Ik liep met hen mee tot ik niet meer kon. Wat wil je: twintigers met een gepensioneerde! Ik voelde me plots geen 20 meer! Tot ergens in Barreda liep het pad min of meer naast 't spoor. En dan richting NW. Ik passeerde in de tot daar mooie natuur plots industrie met een vestiging van Solvay. Vuile damp tegen een staalblauwe hemel. En eigenaardig genoeg geen stank. Of zat de wind goed? En verder nog eens omhoog tot om en bij de 100 m (met regelmatig een stop om vocht binnen te nemen, en 't moet daarom geen water zijn) om dan uiteraard af te zakken naar het eindpunt Santillana del Mar. De laatste kilometers zag ik regelmatig wegwijzers en aanduidingen staat met «Posada met nog iets achter. Dat zijn o.a. overnachtingsplaatsen. Ik heb het ook moeten opzoeken zelle! De laatste kilometer voor de eindstop stapte ik overal binnen met de vraag of er plaats was. Telkens was het antwoord «completo»! En nu hoor je me misschien al afkomen: buiten slapen. Nee hoor. In 't dorp ( of is het stad) vertelde de dame van één of andere posada dat zij geen plaats meer had, maar haar vriendin wel. En nu zit ik hier, met veel horten en stoten dit verslag in te tikken. In Posada Revolga. Ik heb inmiddels gezien dat er van hier een bus rijdt naar de volgende etappestop. Leuk! Ik heb meteen een 2-de nachtje geboekt! Morgen dus te voet én zonder rugzak tot San Vincente de la Barquera en met de bus terug. Ik zal gerust kunnen slapen! En wat die kortere afstand betreft: op m'n GPS staat 34,2 km. Volgens m'n boekje 38,5 km. De Australiërs hebben gewonnen. Als ik ze nog eens tegen kom betaal ik ze een pint! En voor nu: sloppel!
-
23 Augustus 2019 - 08:22
Kestier Ann:
Proficiat.. Reeds héél wat kilometers op je teller. Geniet vandaag, als gepersioneerde ( je ziet er anders nog héél goed uit, kwestie van positieve motivatie), van je wandeldag zonder rugzak. Een beetje luxe , mag er na alle afgelegde kilometers zeker eens af. Mooie, boeiende reisverslagen, die we op de voet (mentaal) volgen.. Het ga je verder goed, pelgrim. Anneke -
23 Augustus 2019 - 08:26
Kestier Ann:
Oei, nu gezien dat de wandeldag zonder rugzak waarschijnlijk donderdag was. Gisteren dus. Maar de boodschap blijft hetzelfde. We volgen je wandelervaring met veel interesse en duimen voor je voeten.. -
23 Augustus 2019 - 13:11
Pascal:
Hey Marc,
Eerst wat filosofie…
Sommige mensen staan al eens stil bij waar ze in hun leven naartoe willen.
Iemand die de Camino loopt, weet echter dat je helemaal nergens naartoe gaat als je stilstaat.
Dan wat technologie…
Het internet is een wondere wereld. Terwijl ik op mijn dooie gemak mijn kont laat vastgroeien aan mijn bureaustoel, wordt ik deelgenoot van jouw inspanningen, van je zweet, van het gewicht op je rug, van je natte sokken, van de lijfgeurtjes die je her en der achterlaat als herinnering aan je passage. Tenzij natuurlijk je epistels de vierde leugen van Santillana del Mar zouden zijn.
Het internet is een wondere wereld. Zo kan ik zelfs ZIEN waar jij langskomt en verblijft. Zo kon ik achterhalen WAAROM je in hemelsnaam tweemaal in Posada Revolga wou verblijven. Rechtover dat verblijf is er een speeltuin !!! Daar zal je je hartje wel hebben kunnen ophalen zeker? Er staat zelfs een wip. Ik hoop voor jou dat je ander kindje van 65 hebt gevonden om een beetje evenwichtig te wippen. Of verwar ik nu gewicht met leeftijd?
Dat was dan weer wat SPEELeologie.
Nog vuil korozje en tot de volgende
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
