Dag 19

Gisteravond in 't hotelleke lekkere schelpdierensoep gegeten, al moest ik toch redelijk goed zoeken naar de schelpdieren. Daarna nog een tortilla met scampi's. Na de koffie naar de kamer om het dagverslag te maken. Da's in meerdere fases gebeurd. Tussen de slaapstonden. Ik viel meermaals in slaap. Uiteidelijk is het dan toch gelukt! Vanmorgen op tijd op voor de etappe naar Gijón. Volgens het boekje goed voor 44 km. Toch wel wat veel. Voor de 1-ste keer liet ik m'n rugzak vervoeren door de post. De hotelbaas garandeerde dat alles op zijn plaats zou geraken. En voor slechts 4 EUR kan je niet sukkelen. Speciale omslag aangevuld met het adres van bestemming en 4 EUR er in en klaar was kees. Hopelijk zag ik hem 's avonds terug in Gijón. Na een kleine 2 uur stappen was ik in Sebrayu, de «voorziene» stopplaats van vorige etappe. Maar daar vond ik geen slaapplaats, op uitzondering van de pelgrimsherberg met slaapkamers van minstens 20 man. En daar had ik het al wel mee gahad! Vanaf Sebrayu liet ik m'n GPS de kortste weg naar Gijòn bepalen. De Camino maakt daar een heel grote omweg. Het gevolg was natuurlijk dat ik vrij veel grote banen bewandelde. Met momenten in de grasberm als die er al was. De Spanjaarden zijn geen «stilrijders»! Foto's trekken ging niet. M'n fotoapparaat had de geest gegeven. Waterschade? Gisterenavond had ik nochtans foto's genomen zonder problemen. Iets na Lloreda kwam ik terug op de Camino. Geen kwartier later begon het stilletjes te regenen. Het duurde niet lang of het werd een echte plensbui. Een chance dat ik in de buurt van een buskot was. Dus vlug eronder en wachten tot de bui over was. 't Was intussen al na de zessen. Geen 10 minuten later stopte een bus met opschrift «Gijòn». Ik moest geen 5 seconden nadenken en ik zat op de bus. De resterende 4,5 km doe ik morgen wel bij de dagetappe. Die is maar 25,3 km. Ondertussen ben ik in een wasserette dicht bij het hotel de was gaan doen. Wat stonk de vuile was van de voorbije dagen! En wat ruikt hij nu fris! Sloppel voor nu! En ja, m'n rugzak was ter plaatse. Maar dat wisten jullie al wel zeker? Hoe zou ik anders de was kunnen doen hebben... . En het fotoapparaat gaat ook weer. 't Gewoon zo plat als een vijg! En nu sloppel. Tot morgen.